หากคิดถึงภาพบรรยากาศลูกทุ่งๆบ้านนอก แนวไลฟ์ วิถีชีวิต แล้วอยากเก็บภาพประทับใจไว้ ให้นึกถึงวานรนิวาส ไม่ว่าจะเป็นช่างภาพและสถานที่ ที่พร้อมให้มาถ่ายกัน ลูกค้าที่มาใช้บริการก็มาจากต่างจังหวัดกัน เตรียมตัวกันมา ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า หน้าผม แต่เราก็มีร้านที่สามารถติดต่อได้มีไว้บริการ สามารถมาพักหรือไปกลับได้ ตาราง เริ่มจาก 08.00-09.00 หลังจากตื่น ก็รับประทานอาหารเช้า หรือเดินทางมาถึงวานรนิวาส 09.00-11.00 แต่งหน้าทำผม (หากจะถ่ายแค่ชุดพื้นบ้านก็เริ่มที่14.00ได้) 11.00-12.00 ถ่ายชุดไทยที่วัด 12.0-14.00 พักเที่ยง กนข้าว เปลี่ยนชุด (หากมีชุดไพรเวทมาก็สามารถถ่ายได้) 14.00-17.00 ออกไปถ่ายที่นากัน จนเสร็จ การถ่าย ถ่ายไม่จำกัดท่า ไม่จำกัดชุด ท่านสามารถนำชุดมาเปลี่ยนได้ตลอด เป็นการเหมาถ่ายทั้งวันอยู่แล้วครับ ตารางก็ตามนี้อาจมีการปรับเปล่ยนได้ตามความเหมาะสมครับ มีรถไปรับที่สนามบิน มีรีสอทและร้านอาหารให้เลือกครับ Read More …

เมื่อประมาณ พ.ศ. 2378 พระสุนทรราชวงษา เจ้าเมืองนครพนมได้เสร็จราชการสงครามแล้ว จึงกลับเมืองยโสธรตามเดิม ท้าวจันโสมซึ่งเป็นเพี้ย (ข้าราชการอีสานโบราณ) บ้านม่วงริมยาม ซึ่งคงจงรักภักดีต่อพระสุนทรราชวงษามาก ได้หาสมัครพรรคพวกได้ประมาณพันคนเศษตามพระสุนทรราชวงษา เจ้าเมืองยโสธร ไปตั้งครอบครัวที่บ้านกุดลิง แขวงเมืองยโสธร โดยคำว่า “กุด” หมายถึงลำน้ำที่ไหลไม่หยุด ส่วน “ลิง” หมายถึงต้นหูลิง (มิใช่มีลิงอยู่มาก) ต่อมาท้าวจันโสมเห็นว่า บ้านกุดลิงคับแคบลำบากในการทำมาหากิน และพระสุนทรราชวงษา (ท้าวฝ่าย) เจ้านาย อาจจะอสัญกรรมจึงหมดความผูกพัน อีกทั้งคิดถึงญาติที่พี่น้องชาวโย้ยเดิมที่บ้านม่วงริมยาม จึงได้อพยพกลับมาใกล้บริเวณเดิมที่บ้านท่าแร่ (ตำบลแร่ อำเภอพังโคนในปัจจุบัน) และคงชื่อ “บ้านกุดลิง” ตามมา แต่แห้งแล้งอีก จึงอพยพมาอยู่บ้านชุมแสงหัวนา (บ้านและตํบลวานรนิวาสในปัจจุบัน) และยังคงใช้ชื่อบ้านกุดลิงเช่นเดิม จนกระทั่งพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4) ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เปลี่ยนชื่อเมืองสกลทวาปีของชาวย้อเป็น “เมืองสกลนคร” เมื่อปี พ.ศ. 2381 จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ยกบ้านกุดลิงของชาวโย้ยให้เป็นเมืองน้องของเมืองสกลนคร Read More …